بنیان گذار رولکس را بشناسید

بنیان گذار رولکس را بشناسید

مردی که در پشت معروف ترین برند ساعت تاریخ قرار داشت چه کسی بود؟ هانس ویلسدورف که در اواخر دهه 1800 به دنیا آمد و در سنین پایین یتیم شد، زمانی که شرکت ساعت سازی خود را در سال 1905 تأسیس کرد، برای همیشه چهره ساعت سازی را تغییر داد. این شرکت بعدها به نام رولکس شناخته شد.

هانس ویلسدورف با داشتن چشم‌انداز عالی، ایده‌های پیشگام و درک ماهرانه بازاریابی، این برند را ساخت تا به بزرگترین نام در تجارت تبدیل شود، زیرا مجموعه‌ای نوآورانه از ساعت‌های رولکس ساخت سوئیس را ساخت. از معرفی اولین ساعت مچی ضدآب تا توسعه معماری موتوری که ساعت‌های اتوماتیک مدرن هنوز به آن تکیه می‌کنند، نوآوری‌های رولکس بدون شک برای صنعت ساعت‌سازی در کل مفید بوده است.

چه اویستر پرپچوال، دیت جاست، دی دیت، سابمارینر، جی ام تی مستر یا اکسپلورر، تعداد قابل توجهی از مدل های ساعت رولکس که در زمان هانس ویلسدورف به وجود آمدند به نمادهای دنیای ساعت تبدیل شده اند. و میراث هانس ویلسدورف همچنان به تلاش رولکس برای ساخت بهترین و خواستنی ترین ساعت های جهان کمک می کند. این داستان هانس ویلسدورف، بنیانگذار رولکس است.

جدول زمانی هانس ویلسدورف و رولکس

خط زمانی هانس ویلسدورف و رولکس

1881: در باواریا (اکنون بخشی از آلمان) با نام هانس ابرهارد ویلهلم ویلسدورف متولد شد.

1893: در سن دوازده سالگی یتیم شد

1900: شروع به کار در La Chaux-de-Fonds، سوئیس برای Cuno Korten.

1902: متوجه شد که ایگلر در بینه، سوئیس، موتور های کوچک ebauche می‌سازد.

1903: به لندن، انگلستان نقل مکان کرد

1905: در سن 24 سالگی شرکت Wilsdorf & Davis را تأسیس کرد که در صادرات ساعت به امپراتوری بریتانیا تخصص داشت.

1908: ثبت نام رولکس

1910: یک ساعت رولکس اولین ساعت مچی جهان شد که گواهینامه دقت کرونومتریک سوئیس را دریافت کرد که توسط مرکز رسمی رتبه بندی ساعت در Bienne اعطا شد.

1911: ازدواج با فلورانس فرانسیس می کروتی

1914: ساعت مچی 25 میلی متری رولکس موفق به دریافت گواهینامه کلاس A در رصدخانه کیو شد.

1914: جنگ جهانی اول آغاز شد

1919: انتقال مقر رولکس به ژنو، سوئیس

1920: شرکت Montres Rolex S.A را در ژنو ثبت کرد

1925: نشان تجاری معروف تاج پنج نقطه ای رولکس

1926: ثبت اختراع Rolex Oyster، اولین ساعت مچی ضد گرد و غبار و ضد آب

1927: صفحه اول روزنامه دیلی میل را رزرو کرد تا به جهان اعلام کند که رولکس اویستر ضد آب از شنای 15 ساعته مرسدس گلیتز در کانال انگلیسی جان سالم به در برده است.

1931: روتور Perpetual را توسعه و ثبت اختراع کرد، مکانیزمی که به طور خودکار حرکت را خنثی می کند.

1939: جنگ جهانی دوم آغاز شد

1944: پس از فوت همسرش، بنیاد هانس ویلسدورف را تأسیس کرد و 100 درصد سهام خود را به بنیاد انتقال داد.

1945: رولکس دیتجاست را به مناسبت چهلمین سالگرد تاسیس شرکت منتشر کرد.

دهه 1950: یک دهه از ساعت های معروف رولکس معرفی شدند: Explorer، Submariner، GMT-Master، Milgauss، Day-Date و Lady-Datejust.

1960: در 6 ژوئیه در ژنو، سوئیس درگذشت

درباره هانس ویلسدورف

هانس ابرهارد ویلهلم ویلسدورف در سال 1881 در باواریا به عنوان دومین پسر آنا و فردیناند ویلسدورف به دنیا آمد. با این حال، در سن 12 سالگی، هانس ویلسدورف یتیم شد و به مدرسه شبانه روزی فرستاده شد و در آنجا تحصیلات خوبی دریافت کرد. علاقه او به زبان بسیار مهم بود و توانایی او در صحبت کردن به زبان فرانسوی و انگلیسی، همراه با آلمانی مادری اش، راه را برای هانس ویلسدورف برای کار در خارج از کشور هموار کرد.

در سال 1900، هانس ویلسدورف برای کونو کورتن در La Chaux-de-Fonds، سوئیس شروع به کار کرد. کونو کورتن ساعت های جیبی سوئیسی را صادر می کرد و هانس ویلسدورف مسئول مکاتبه به سه زبان بود. این تجربه اولیه با فروش بین المللی ساعت می تواند در حرفه هانس ویلسدور بسیار مهم باشد.

هانس ویلسدورف در طول مدت اقامت خود در سوئیس، از ایگلر سازنده موتور ساعت در شهر نزدیک سوئیس Bienne آگاه شد. ایگلر در حال تولید ébauches کوچک (موتور های پایه ناتمام) با اهرم‌های اهرمی بود. ایده‌آل برای ساعت‌های مچی، که علی‌رغم انزجار فعلی مردان نسبت به آن‌ها، هانس ویلسدورف آن را آینده ساعت‌ها می‌دانست. در سال 1903، هانس ویلسدورف به لندن، انگلستان نقل مکان کرد تا برای یک شرکت ساعت دیگر کار کند.

او سپس با برادر همسرش آلفرد جیمز دیویس متحد شد و این دو نفر شرکت Wilsdorf & Davis را در سال 1905 تأسیس کردند. شرکت آنها در صادرات ساعت هم جیبی و هم مچی در سراسر امپراتوری بریتانیا تخصص داشت.

با این حال، همانطور که هانس ویلسدورف در «داستان رولکس» منتشر شده در سال 1948 می گوید، «در آن روزها، ساعت مچی یک شوخی به حساب می آمد. معدود کسانی که آنها را می پوشیدند به آنها می خندیدند.» وی در ادامه افزود: «مردم می‌گویند ساعتی با چنین مکانیزم ظریف و کوچک هرگز نمی‌تواند در برابر حرکات خشونت‌آمیز دست و بازو مقاومت کند. و البته آنقدر کوچک هست که دقیق نباشد.»

هانس ویلسدورف انتقادات را نادیده گرفت. او مطمئن بود که «آینده‌ای درخشان پیش از این ساعت مچی دارد» و به دیدگاه خود از ساعت‌های مچی که از ساعت‌های جیبی سبقت می‌گیرند، به‌عنوان زمان‌گوی شخصی پیشی گرفت. او “بزرگترین سفارش ساعت های مچی را که تا به حال در آن زمان رزرو کرده بود” به ایگلر در Bienne داد.

ریشه های رولکس

در سه سال کوتاه، Wilsdorf & Davis به یک بازیکن برتر در تجارت ساعت بریتانیا تبدیل شد. بنابراین آن دو مرد فکر کردند که بهتر است یک نام تجاری بیابند تا روی صفحه ساعت‌هایی که صادر می‌کردند مهر بزنند. این ایده برخلاف آداب و رسوم صنعت در آن زمان بود که قرار بود نام واردکننده روی صفحه و/یا موتور هتا باشد.

باز هم هانس ویلسدورف هنجارها را نادیده گرفت زیرا آینده ای متفاوت را متصور بود. او در سال 1908 نام رولکس را به عنوان علامت تجاری برای شرکت Wilsdorf & Davis Ltd ثبت کرد.

طبق افسانه های شرکت، یک جن در حالی که هانس ویلسدورف سوار بر یک اسب دو طبقه در لندن بود، نام «رولکس» را در گوش او زمزمه کرد. چه باید آن داستان جادویی را باور کرد یا نه، چیزی که درست است این است که نام رولکس ایده آل بود زیرا به خاطر سپردن آن آسان است، تلفظ آن به هر زبانی ساده است و مهمتر از همه در آن زمان، به اندازه کافی کوتاه بود که بر روی صفحه تنظیم شود.

هانس ویلسدورف اعتراف می کند که نام رولکس از دروازه بیرون نیامده است: «ابتدا جرأت کردم روی هر شش ساعت یک ساعت «رولکس» را بنویسم، به این امید که این ساعت از بین برود و فروخته شود. او در نهایت ساعت‌های بیشتری را با رولکس مشخص کرد و در کمتر از دو دهه، همه آن‌ها با افتخار نام رولکس را یدک می‌کشند.

در سال 1910، هانس ویلسدورف یک ساعت رولکس را به مرکز رتبه‌بندی رسمی ساعت در Bienne فرستاد و به عنوان اولین ساعت مچی جهان که گواهی دقت کرونومتریک سوئیس را دریافت کرد، بازگشت. در 15 ژوئیه 1914، رصدخانه بریتانیایی کیو یک ساعت مچی کوچک 25 میلی متری رولکس با دقت کلاس “A” اعطا کرد. یک شایستگی که قبلا منحصر به کرنومترهای دریایی بود.

کمتر از دو هفته بعد، اتریش-مجارستان در 28 ژوئیه 1914 به صربستان اعلام جنگ کرد و عملاً جنگ جهانی اول را آغاز کرد.

رولکس به سوئیس نقل مکان کرد

تا سال 1914، دفتر مرکزی هانس ویلسدورف در لندن بیش از 60 کارمند در لیست حقوق و دستمزد داشت و مرکز صادرات هر بازاری بود که شرکت به آن صادرات داشت. با این حال، در سال 1915، دولت بریتانیا 33.3 درصد عوارض گمرکی بر ساعت وضع کرد. بنابراین، هانس ویلسدورف مجبور شد عملیات صادراتی خود را به دفاتر Bienne سوئیس خود منتقل کند، که قبلاً چند سالی بود که به لطف روابط تجاری با ایگلر فعالیت می کرد.

هانس ویلسدورف در سال 1919 دفتر رولکس ژنو را به عنوان مالک انحصاری تأسیس کرد و Montres Rolex S.A در سال 1920 در ژنو به ثبت رسید. بنابراین، کارخانه Bienne به عنوان مرکز تولید موتور خدمت می کرد در حالی که دفتر ژنو جایی بود که طراحی و بازاریابی ساعت رولکس انجام می شد. . از آن زمان به بعد، رولکس دیگر در انگلستان نبود، بلکه در سوئیس بود.

سال 1926 سال شلوغی برای هانس ویلسدورف و رولکس بود. در ماه ژوئیه، او حقوق ثبت اختراع Paul Perregaux و Georges Perret را برای سیستم تاج سیم پیچی خریداری کرد که برای ایجاد یک مهر و موم ضد آب در بدنه پیچ می شد. در همان ماه او نام “Oyster” (اویستر) را ثبت کرد.

در اکتبر همان سال، او حق اختراع یک قاب ساعت ضدآب را به ثبت رساند که از سیستم Perregaux/Perret استفاده می‌کرد، اما همچنین شامل بسیاری از پیشرفت‌ها و تغییرات دیگر بود. در سال 1926، قاب معروف رولکس اویستر به عنوان اولین ساعت مچی ضدآب و ضد گرد و غبار جهان متولد شد.

سال بعد، هانس ویلسدورف مرسدس گلیتز را در حالی که قصد داشت کانال انگلیسی را شنا کند، به ساعت رولکس اویستر مجهز کرد. پس از بیش از 10 ساعت در آب سرد، ساعت رولکس اویستر دست نخورده ظاهر شد. متعاقباً، بازاریاب ماهر، صفحه اول روزنامه دیلی میل را رزرو کرد تا “بزرگترین پیروزی در ساعت سازی” را که توسط رولکس به دست آمده است اعلام کند و بدین ترتیب مفهوم سفیر رسمی برند را افتتاح کرد.

نقطه عطف بزرگ بعدی در کل تاریخ رولکس، ایجاد اولین مکانیزم ساعت خود سیم پیچی در جهان بود که مجهز به “روتور دائمی” در سال 1931 بود. روتور برای چرخاندن خودکار ساعت به آرامی و بی صدا زمانی که ساعت روی مچ دست کاربر قرار می گیرد، عمل می کند.

قاب ضدآب اویستر و موتور خودکار پرپچوال با هم ترکیب شدند و اویستر پرپچوال را تشکیل دادند که تقریباً هسته اصلی هر ساعت رولکس است که امروز از کارخانه خارج می شود.

گسترش رولکس

با طرحی برای کرونومترهای خودکار ضد آب در زیر کمربند خود، به مسابقات هانس ویلسدورف و رولکس رسید. پس از موفقیت مرسدس گلیتز در استفاده واقعی از اویستر، هانس ویلسدورف به دنبال فرصت های برجسته دیگری برای آزمایش ساعت های رولکس در محیط های شدید بود. در ازای تامین ساعت‌های رولکس، هانس ویلسدورف از کاربران خواست که بازخورد خود را در مورد نحوه عملکرد ساعت‌ها به اشتراک بگذارند تا او بتواند در صورت لزوم بهبودهایی را انجام دهد.

در سال 1933، اولین اکسپدیشنی که بر فراز اورست پرواز کرد، به ساعت‌های رولکس اویستر مجهز شد، همان‌طور که راننده مالکوم کمپبل، زمانی که رکورد سرعت زمینی بیش از 300 مایل در ساعت را در حین رانندگی با ماشین پرنده آبی خود در بونویل سالت فلتس در یوتا ثبت کرد، مجهز شد.

سال 1945 چهلمین سالگرد شرکت هانس ویلسدورف بود، بنابراین او این رویداد را به بهترین شکلی که می دانست با مدل جدید رولکس به نام دیتجاست جشن گرفت. رولکس دیت جاست اولین کرنومتر مچی جهان بود که تاریخ را از طریق یک پنجره روی صفحه به جای عقربه اشاره گر معمولی نشان می داد.

همچنین یک بند جدید به نام ژوبیل را به نمایش گذاشت. دیتجاست به یکی از مشهورترین مدل های ساعت رولکس تبدیل شد و ژوبیل همچنان یک بند جدایی ناپذیر در مجموعه این برند باقی مانده است.

پس از جنگ جهانی دوم، هانس ویلسدورف ساعت‌های ویژه رولکس را به قهرمانان آن دوران هدیه داد. در سال 1946، 50000 رولکس رسماً به عنوان کرنومتر سوئیسی (یک صدف دائمی طلای زرد) به ژنرال هنری گیسان، که فرمانده کل ارتش سوئیس در طول جنگ جهانی دوم بود، اعطا شد. صدهزارمین کرنومتر رولکس (یک دیتجاست از طلای رز) در سال 1948 به وینستون چرچیل (نخست وزیر بریتانیای کبیر در بیشتر دوران جنگ جهانی دوم) اهدا شد.

در سال 1951، صدوپنجاه هزارمین کرونومتر رولکس (یک دیتجاست طلای زرد) به ژنرال دوایت دی. آیزنهاور، که به عنوان فرمانده عالی نیروی اعزامی متفقین در اروپا در طول جنگ جهانی دوم (و بعداً سی و چهارمین رئیس جمهور ایالات متحده شد) ارائه شد.

دهه 1950 شاهد گسترش سریع کاتالوگ رولکس با مجموعه ای از مدل های جدید بود که به عنوان ابزاری برای نیازهای خاص ساخته شدند. هانس ویلسدورف در سال 1953 اکسپدیشن بریتانیایی کوه اورست را به ساعت های رولکس مجهز کرد. پس از اینکه تنزینگ نورگی و ادموند هیلاری با موفقیت به اولین مردانی تبدیل شدند که به قله رسیدند، ویلسدورف ساعت رولکس اکسپلورر را در اواخر همان سال به افتخار موفقیت آنها عرضه کرد.

سال 1953 همچنین سالی بود که سابمارینر به عنوان یک ساعت غواصی هدفمند و اولین ساعتی که تا عمق 100 متری رتبه بندی شد، برای غواصان پوست و غواصی در آن دوره معرفی شد. در سال 1955، Rolex GMT-Master منتشر شد که برای خلبانان پان امریکن برای ردیابی دو منطقه زمانی ارائه شده بود.

سال 1956 سال دو ساعت مهم رولکس بود: میلگاس ضد مغناطیسی برای جامعه علمی و ساعت فوق العاده لوکس دی-دیت پرزیدنت برای جابجایی ها و تکان دهنده های جهان. Lady-Datejust که نسخه زنانه کرونومتر رولکس با پنجره تاریخ بود، در سال 1957 به کاتالوگ پیوست.

میراث هانس ویلسدورف

در سال 1944، هنگامی که همسر محبوبش فلورانس درگذشت، تراژدی بنیانگذار رولکس را رقم زد. او سال بعد بنیاد هانس ویلسدورف را تأسیس کرد و 100 درصد سهام خود در رولکس را به این بنیاد واگذار کرد.

بنیاد هانس ویلسدورف تا به امروز مالکیت و کنترل رولکس را حفظ کرده است و بخش بزرگی از درآمد خود را به طور محتاطانه به اهداف مختلف خیریه اهدا می کند.

هانس ویلسدورف بعداً دوباره با برتا «بتی» متلر ازدواج کرد و شایعه شده است که همسر دوم او تا حدودی مسئول اختراع لنز بزرگنمایی Cyclops بوده است زیرا او در خواندن پنجره کوچک تاریخ روی صفحه با مشکل مواجه شده است. Cyclops در سال 1953 به دیتجاست معرفی شد و از آن زمان تقریباً تمام ساعت های رولکس با پنجره تاریخ مجهز شده است.

در حالی که هانس ویلسدورف در سال 1960 از دنیا رفت، میراث او در ساعت‌های رولکس که در سراسر جهان شناخته شده و مورد علاقه بودند و از طریق فعالیت‌های بشردوستانه بنیادی که نام او را یدک می‌کشد، باقی می‌ماند. هانس ویلسدورف که یک کارآفرین خارق‌العاده و خلاق بود، هرگز انجام کارها را صرفاً به این دلیل که همیشه اینطور انجام می‌دادند، نپذیرفت.

درعوض، او همچنان مرزها را در ساعت سازی، تجارت و بازاریابی پیش می برد، که همه اینها نه تنها به موفقیت بزرگ او منجر شد، بلکه اثری پاک نشدنی در فرهنگ نیز بر جای گذاشت. در ایجاد یکی از موفق ترین برندهای تاریخ، هانس ویلسدورف همچنین نمادی از موفقیت را در قالب ساعت رولکس خلق کرد.

اگر به ساعت های این برند علاقه دارید یا قصد خرید ساعت رولکس را دارید میتوانید مدل های آنرا در فروشگاه میراکو جستجو کنید.