راهنمای استانداردهای کیفیت صنعت ساعت مچی

راهنمای استانداردهای کیفیت صنعت ساعت مچی

برای تاکید بر کیفیت ساعت‌های خود، بسیاری از برندهای برتر ساعت‌ مچی های لوکس دارای گواهینامه‌های شخص ثالث یا علائم داخلی هستند که حاکی از یک فرآیند دقیق تضمین کیفیت است. در اینجا راهنمای برخی از رایج ترین استانداردهای کیفیت صنعت ساعت های لوکس آورده شده است.

کرنومتر تایید شده توسط COSC

Contrôle Officiel Suisse des Chronomètres (COSC) یا مؤسسه رسمی آزمایش کرونومتر سوئیس مسئول تأیید صحت و دقت موتور های کرنومتر سوئیسی است. برای اینکه یک موتور برای آزمایش COSC ارسال شود، باید ساخت سوئیس باشد و قبل از اینکه ساعت بتواند برچسب “کرنومتر” را داشته باشد، موتور آن باید ابتدا از تست COSC گذشته باشد.

آزمایش به مدت 15 روز اجرا می شود و شامل قرار دادن موتور ها در معرض تغییرات دما و پنج موقعیت مختلف است. برای دریافت گواهینامه کرنومتر، موتور باید دارای نرخ متوسط ​​روزانه 4/+6 ثانیه باشد. توجه به این نکته مهم است که این تست‌ها روی کالیبرها اعمال می‌شوند و نه برای ساعت‌های تمام‌شده.

COSC با سه آزمایشگاه در سرتاسر سوئیس، سالانه بیش از 1.8 میلیون ابزار زمان‌سنجی را آزمایش می‌کند و تنها حدود 6 درصد از تمام ساعت‌های سوئیسی به‌عنوان زمان‌سنج تأیید شده‌اند. برخی از بزرگترین مشتریان COSC عبارتند از رولکس، امگا، برایتلینگ، تودور و تیسوت.

مهر ژنو (The Geneva Seal)

مهر ژنو که با نام Poinçon de Genève نیز شناخته می شود، مهر رسمی کانتون (معادل سوئیس یک ایالت) ژنو در سوئیس است. هنگامی که روی یک ساعت مچی دیده می شود، به این معنی است که آن موتور در ژنو مونتاژ، تنظیم و محفظه شده است.

پیش از این، مهر ژنو به طور انحصاری به تزئین و تکمیل یک موتور می پرداخت. یعنی برای دریافت Poinçon de Genève، صفحه پایه، پل‌ها، قطار چرخ، جواهرات و سایر قسمت‌ها باید بر اساس معیارهای بسیار دقیق تزئین و تکمیل شوند. با این حال، در سال‌های اخیر به‌روزرسانی‌هایی انجام شده است که شامل آزمایش عملکرد، دقت، ذخیره انرژی و مقاومت در برابر آب ساعت می‌شود.

تولیدکنندگان ساعت که مهر ژنو را روی ساعت‌های خود نشان می‌دهند عبارتند از واشرون کنستانتین، راجر دابیوس، پتک فیلیپ و چوپارد  معروف است که در سال 2009 از ژنو Seal جدا شد و آن را با نشان شرکت خود جایگزین کرد.

گواهی بنیاد کیفیت فلوریر (Fleurier)

بنیاد کیفیت فلوریر که در سال 2001 توسط بووت، چوپارد و پارمیگیانی فلوریر تأسیس شد، دارای مجموعه‌ای از ارزیابی‌ها است.

برای دریافت برچسب “QUALITE FLEURIER”، سر ساعت (جعبه، صفحه و موتور) باید 100٪ در سوئیس ساخته شده باشد. علاوه بر این، موتور باید قبلاً گواهینامه کرونومتر COSC را دریافت کرده باشد و همچنین باید سطح خاصی از دکوراسیون و تکمیل را نشان دهد. ساعت همچنین باید «آزمون Chronofiable» را پشت سر بگذارد که (از جمله موارد دیگر) مقاومت مغناطیسی، مقاومت در برابر ضربه و مقاومت در برابر آب را آزمایش می‌کند.

کرنومتر ارشد دارای گواهی METAS

در سال 2014، امگا اعلام کرد که با موسسه فدرال مترولوژی سوئیس (METAS) برای ایجاد یک گواهینامه استاندارد کیفیت جدید برای ساعت شناسی همکاری می کند.

گواهینامه “Master Chronometer” برای ساعت های تمام شده اعمال می شود. اول، ساعت تمام شده باید قبلاً به یک موتور دارای گواهی COSC مجهز باشد. سپس، ساعت تمام شده تحت هشت آزمایش METAS قرار می گیرد که شرایط پوشیدن واقعی را تکرار می کند. این آزمایش ها شامل قرار دادن ساعت در معرض میدان های مغناطیسی بیشتر از 15000 گاوس، تست ضربه، تست مقاومت در برابر آب، تست موقعیت و تست دوام است. در مقایسه با نرخ روزانه COSC 4/+6، گواهینامه Master Chronometer نرخ روزانه 0/+5 ثانیه در روز را تضمین می کند.

در حال حاضر، فقط امگا از گواهینامه Master Chronometer توسط METAS استفاده می کند، اما این شرکت دیگران را تشویق به پیروی از آن کرده است. شاید در آینده نزدیک شاهد مشارکت بیشتر برندهای گروه سواچ در استاندارد جدید باشیم.

استانداردهای کیفیت داخلی

جدا از این استانداردهای گواهی شخص ثالث، چندین برند نیز معیارهای داخلی خود را برای اطمینان از استانداردهای کیفیت دارند. به عنوان مثال، از سال 2015، نام «کرنومتر فوق‌العاده رسمی» رولکس نشان‌دهنده درجه دقت -2/+2 ثانیه در روز پس از پوشیدن است. بسیار بالاتر از معیارهای COSC.

پتک فیلیپ ادعا می کند که Patek Philippe Seal داخلی آنها “سخت ترین مجموعه دستورالعمل های صنعت ساعت” را دارد. مهر و موم برای کل ساعت، از موتور تا قاب، تا قسمت های بیرونی مانند صفحه، عقربه و دستبند اعمال می شود. همراه با سایر محدودیت‌ها، دقت نرخ با تحمل بیش از -3/2 ثانیه در روز، همراه با پیش‌نیازهای سخت‌گیرانه برای تکنیک‌های تزیین دستی و حرکتی وجود دارد.

برنامه Jaeger-LeCoultre “کنترل 1000 ساعت” که در سال 1992 تأسیس شد، ساعت‌ها را در یک بازه زمانی شش هفته‌ای به آزمایش تغییرات دما، تست موقعیت، تست مقاومت در برابر آب و موارد دیگر پرداخت.

صرف نظر از اینکه این استانداردهای صنعتی یا داخلی در نهایت برای کاربر نهایی مهم هستند یا خیر، آنها اطمینانی از عملکرد و سطح کیفی ساعت‌های درجه یک دارند. اما در پایان روز، هیچ آزمایش آزمایشگاهی نمی تواند عملکرد ساعت را روی مچ دست، در حالی که در دنیای واقعی انجام می دهد، اندازه گیری کند.